بررسی رابطه استفاده از وسایل ارتباط جمعی و میزان دینداری دانشجویان کارشناسی ارشد پیام نور تهران واحد غرب

پژوهش حاضر تحت عنوان " بررسی رابطه استفاده از وسایل ارتباط جمعی و میزان دینداری دانشجویان کارشناسی ارشد پیام نور تهران(واحد غرب)"است که با هدف تبیین تأثیرات وسایل ارتباط جمعی خصوصاً تلویزیون بر میزان دینداری دانشجویان و با در نظر گرفتن متغیرهای زمینه ای نظیر شغل، درآمد، تحصیلات و وضعیت تأهل صورت گرفته است. بدین ترتیب برای پی گیری اهداف و پاسخ دهی به سوالات تحقیق، به بررسی اهمیت و ضرورت تحقیق پرداخته شد و سپس به ادبیات و پیشینه تحقیق اشاره گردید. در فصل دوم در طی سه گفتار رسانه، دین و رابطه بین دین و رسانه تبیین شد و نظریات و الگوهای این موضوعات، مرور گردید. به منظور تبیین فرضیات تحقیق، از روش پیمایشی و تکنیک پرسشنامه استفاده شد که نمونه ای به تعداد دویست نفر، با توجه به این که دانشجویان دانشگاه پیام نور حضور مستمر در دانشگاه ندارند، لذا از نمونه گیری اتفاقی استفاده شد. پس از توزیع پرسشنامه و جمع آوری اطلاعات به آزمون فرضیات پرداخته شد. یافته های آماری حاکی از تأیید پنج فرضیه تحقیق می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده فرضیات مورد تأیید عبارتند از: فرضیه اول: به نظر می رسد بین استفاده از وسایل ارتباط جمعی(برنامه های داخلی تلویزیون ) و دینداری دانشجویان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. فرضیه دوم: به نظر می رسد بین استفاده از وسایل ارتباط جمعی(شبکه های خارجی تلویزیون) و دینداری دانشجویان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. فرضیه سوم: تفاوت معناداری در انتخاب برنامه های مختلف تلویزیون داخلی و میزان دینداری دانشجویان وجود دارد. فرضیه پنجم: به نظر می رسد بین رضایتمندی از برنامه های تلویزیون داخلی و میزان دینداری دانشجویان رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. فرضیه ششم: به نظر می رسد بین رضایتمندی از برنامه های شبکه های تلویزیون خارجی و میزان دینداری دانشجویان رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.